Infantylny niepokój
Niepokój jest podstawową emocją, której doświadczamy w obliczu stresu, ale jak to się dzieje u dzieci? W dzieciństwie jesteśmy narażeni na kilka sytuacji, które mogą generować stres: presja w szkole, wysokie oczekiwania rodziców lub gdy rodzina nie ma dobrego czasu to sytuacje, które mogą wywoływać lęk u dzieci.
Infantylny lęk pojawia się zazwyczaj jako reakcja na niebezpieczeństwo lub zagrożenie. Wszyscy się czujemy lęk W naszym życiu i w zdrowy sposób pomaga nam radzić sobie z problemami i radzić sobie z nimi.
Gdy dzieci dorastają, są chwile, kiedy czują strach lub postrzegają niebezpieczeństwo: ciemność, potwory, upadek, egzamin ... Z czasem większość dzieci dowiaduje się, że potwory nie istnieją, że egzaminy są zatwierdzone do studiowania i że jeśli spadną, ważne jest, aby wstać. Kiedy lęki nie zostaną pokonane w sposób naturalny, można wygenerować obraz lęku dziecięcego.
Rodzaje lęków u dzieci
- Zaburzenie lękowe z separacją. Jeśli dziecko jest zbyt strapione codziennym rozstaniem z rodzicami, takim jak chodzenie do pracy, może cierpieć z powodu tego zaburzenia.
- Fobia społeczna. Gdy dorastają, dzieci wchodzą w interakcję społeczną z innymi dziećmi, a także z dorosłymi. Jednak niektóre dzieci uważają tę interakcję za trudniejszą i odczuwają lęk przed bliskością nieznajomych. Zazwyczaj przedstawiają ten lęk mając trudności podczas głośnego mówienia na lekcji, przyłączania się do rozmowy, nawiązywania przyjaźni lub uczestniczenia w zajęciach szkolnych.
- Uogólnione zaburzenie lękowe. Dzieci z tym zaburzeniem martwią się o wszystkie rzeczy, od wyników w szkole, zdrowia ich rodziców i wszystkiego, co dzieje się na świecie. Nie mogą przestać się martwić i mają skłonność do takich objawów, jak drażliwość, zaburzenia snu, dyskomfort lub ból mięśni spowodowany niepokojem.
Jak rodzice mogą pomóc dziecku z lękiem
- Porozmawiaj z dzieckiem o wszystkim, co go martwi, o tym, jak się czuje. Nie unikaj ucieczki od sytuacji, które go dręczą, to tylko pomoże przedłużyć jego niepokój.
- Działa jako model zachowania. Dzieci imitują zachowania i emocje wyrażane przez rodziców. Ważne jest, aby kontrolować własne reakcje i zarządzać nimi, aby uniknąć niepokoju u dziecka. Ważne jest, aby w tym procesie naśladowania dziecko uczyło się pokazywać swoje uczucia, stawić czoła problemom i nie unikać ich.
- Pomóż być wystawionym na sytuacje, które wywołują lęk, Stopniowo możemy mu towarzyszyć, tylko wtedy, dopóki sytuacja nie będzie łatwiejsza, a lęki znikną.
Noelia de Santiago Monteserín
