Dołącz do helikoptera lub rodziców, gdzie jest różnica?
Pojęcie "ojciec helikoptera"odnosi się do tych rodziców, którzy nadopiekuńczo chronią swoje dzieci, w tych przypadkach są chronieni przed wszelkim niebezpieczeństwem, tworząc wokół nich ochronną bańkę, która uniemożliwia im rozwój ich niezależności, sytuacja, która nie jest zalecana, ponieważ nie sprzyja rozwojowi osobistemu i autonomii najmniejszych.
Jednak gdzie jest różnica? Jaka jest granica między przywiązaniem, które sprawia, że rodzice wspierają swoje dzieci a tworzeniem tego świata bez bólu, który uniemożliwia rozwój autonomii? O tym mówi nauczyciel Nerea, psychopedagog, który oferuje klucze, aby wiedzieć, jak ograniczyć granice między ojcem helikoptera i innym, który towarzyszy dzieciom, aby im pomóc, ale nigdy nie dają wszystkiego.
Dzieci muszą upaść
Żaden ojciec nie lubi, jak jego syn ma zły czas, dlatego czasami wolą umieścić plaster przed pojawieniem się rany. Dlatego są wprowadzane do bańki, w której nic nie może się z nimi stać. Przykładem jest dziecko, które zawsze znajduje je plecak przygotowany, nawet w tych dniach, o których zapomina, i nie zna konsekwencji tego braku.
Rodzice helikopterów nie pozwalają swoim dzieciom "upadek"i uczyć się na błędach, każdy błąd, którego doświadczasz, niesie ze sobą lekcję. W przypadku przygotowanego plecaka, dzieci będą wiedzieć, że jeśli nie uczęszczają trochę dłużej, nie będą w stanie poprawnie przestrzegać objaśnień nauczyciela. rozwijane będą umiejętności, takie jak reagowanie na błędy.
Musisz chronić, ale nigdy nadopiekuńczy, Dzieci muszą mieć możliwość walczyć we wszystkich swoich bitwach i nauczyć się ich wygrywać. To tutaj wkracza przywiązanie. Przez lata dzieci muszą widzieć w swoich rodzicach postać, do której należy się zwrócić, ale nigdy nie znaleźć rozwiązania. Muszą czuć się pewnie, by zapytać: "Co byś zrobił na moim miejscu?"
W przeciwnym razie dziecko rozwinie zależność od swoich rodziców, co utrudni im start w dorosłym życiu. W przeciwnym razie dziecko wygra poczucie własnej wartości, sprawdzi, czy potrafi walczyć z własnymi bitwami i znaleźć rozwiązanie. Ponadto, jeśli funkcja przywiązania zostanie spełniona, będą również wiedzieć, że mają wsparcie w przypadku poczucia się zbyt zagubionym i mogą w nim poprosić o wsparcie.
Różnice między przywiązaniem a nadopiekuńczością
Jaka jest różnica między przywiązaniem a nadopiekuńczością? Ten psycholog edukacyjny trochę wyjaśnia rozróżnienia poprzez jasne przykłady:
- Prowadzenie, ale nie robienie dla niego rzeczy. Dzieci muszą nauczyć się robić rzeczy dla siebie, co nie oznacza, że nie można im doradzić na odległość, aby mogli uzyskać pomoc.
- Chwalcie wysiłek. Dziecko musi zobaczyć, że gdy decyduje się walczyć z własnymi bitwami, jego rodzice są zadowoleni z tej decyzji. Dlatego za każdym razem, kiedy dziecko demonstruje takie zachowanie, reakcja rodziców musi być pozytywna.
- Idealny nie istnieje. Nikt nie rodzi się wiedząc, musisz się uczyć trochę po trochu i dzień po dniu. Rodzice muszą przyswoić sobie, że czasami dzieci nie wypełnią pierwszego, konieczne jest pozostawienie im czasu do udzielenia odpowiedzi.
- Daj im obowiązki. Rodzice powinni nosić obowiązki wobec swoich dzieci w domu i nie zakładać ich za nich. Przykładem jest twój pokój, jeśli nie zostanie on odebrany i na przykład nie znajdziesz koszulki, którą chcesz, to twój problem, nie idź i jej nie szukaj.
Damián Montero
