Nauka cierpliwości: kiedy i jak czekać
The cierpliwość, jak wszystko, wychowuje się z cierpliwością, Wszyscy wiemy z doświadczenia, że łatwiej tracimy to, co oddychamy. Jest to umiejętność cierpienia lub znoszenia czegoś bez przeszkadzania.
Ale kto przy zdrowych zmysłach może pozostać niezmieniony przed tymi dziećmi, które bez przerwy sikają, które nie jedzą, które płaczą nie wiedząc, dlaczego to robią, które wykraczają poza to, co im mówimy (czasami dlatego, że nas nawet nie rozumieją) A kto uśmiechał się czerwoną twarzą gniewu po raz piąty, że rzucili łyżkę pełną jedzenia?
Lub gdy są starsze i spóźniają się przy stole, przy wszystkich stołach: lunch i nauka, kiedy mówią "Wiem!" A oni usiedli pięć minut temu, aby nauczyć się kompletnego przedmiotu Wiedzy o Środowisku, lub kiedy, po raz kolejny, zostawili swoje ubrania wiszące w powietrzu i, oczywiście, są na podłodze ... lub kiedy stoją przed nami. Stanowią nas, ponieważ mają po prostu robić to, co muszą!
Bądź cierpliwy podczas edukacji: niemożliwe wyzwanie?
Dla tych geniuszy, którzy są prawie niemożliwymi, musimy być dorosłymi, którzy sprowadzili te stworzenia do naszej miłości w tym świecie po dziewięciu miesiącach nieskończonej cierpliwości, chcących zobaczyć ich twarze. My, którzy jesteśmy ich odpowiednikami, ich wzorem do naśladowania, tymi, którzy charakteryzują dobro i zło, musimy nauczyć się cierpliwości. Tata i mama będą twoimi modelami, I jak ich nauczymy, będą próbowali stworzyć swoje przyszłe rodziny. Nic nie ma! Naszym obowiązkiem jest dawać przykład. Cierpliwość jest podstawowym składnikiem lepszego kształcenia.
Tak, Tak więc nasz cierpliwość nie być powodem, dla którego ich nieodpowiedzialność i brak wykształcenia są w prostym zahamowaniu, muszą postępować zgodnie z wymogami, przyjaźnie, ale stanowczo, nie dopuszczać łyżki na podłogę, kapryśnego płaczu, nieposłuszeństwa, poważnych harmonogramów, wymogu osobiste lub dobre sposoby naszych dzieci. A to wymaga wspaniała dawka spokoju, stanowczości, dobrze wiedząc, jaki jest cel i prognozy pozytywnych lub negatywnych konsekwencji zgodnie z tym, co robią lub co wiedzą, że powinni robić.
Jesteśmy bardzo zaniepokojeni karą, reprymendą i nie mówimy, co powiedzielibyśmy, gdyby zrobili to czy tamto. Kiedy coś powtarzamy, a drugi nie, rozgrzewamy silniki. Do czwartej pasują dwie pozycje: albo robią to, bo tak, ponieważ musimy to zrobić, albo robimy to dorosłym, więc kończymy wcześniej i robimy to lepiej. To sugeruje brak cierpliwości zarówno z naszej strony, jak iz jego. Zmuszenie ich do tego oznacza cierpliwość jako rodziców i naucz cierpliwości dla dzieci Jednak aby osiągnąć ten punkt, konieczne jest, aby dzieci wiedziały, jak wykonywać zadania wymagające cierpliwości.
Naucz je robić ciężkie i skrupulatne rzeczy
Więc to naucz się być cierpliwym, musimy wyposażyć ich w umiejętność robienia ciężkich lub drobiazgowych rzeczy. Te rzeczy, które kosztują, które nie pojawiają się za pierwszym razem. Są to właśnie ci, którzy muszą robić to sam, spokojni, bez mdłości i bez naszego kierunku. Wskaż drogę tak, idź razem, nie. Nie idź do pierwszego, zobacz, co poszło nie tak i na to! Drugi równy i trzeci także. Kiedy to osiągają, nie ma większej satysfakcji niż poczucie zdolności, a także postrzeganie zadowolenia ich rodziców.
Wiedząc, jak czekać, gdy coś jest pożądane
"Teraz mamo!" Chcę tego teraz, potrzebuję go od wczoraj. "W tym momencie musimy poczekać: co jest ważne, jutro, co jest bardzo ważne, pojutrze, aby się upewnić, czy to coś, co jest kupione, co zaoszczędzić. naprawdę potrzebuję w tym dokładnym momencie.
Te przerwy w rozmowie starszej osoby, ponieważ potrzebują czegoś "już", muszą odpowiedzieć, przede wszystkim, milczeniem, że nie respektują momentu, by złożyć wniosek. Wszystko ma swój czas, więc wszystko przychodzi, kiedy powinno. Bądźmy cierpliwi Nauczą się czekać. Wartość oczekiwania ma tak wiele nagród!
Ważne jest, aby nauczyć je czekać, kiedy powiedzą:
- Chcę teraz oglądać telewizję.
- Mamo kup mi to * porfa, porfa, porfa.
- Jestem głodny, spragniony, gorący, zimny.
- Nie rozumiem tego, wyjaśnij mi to.
- Mamo, on nie chce grać ze mną, czego chcę!
- Uczę się, ale muszę pić.
- Straciłem coś takiego, kup mi inny.
- Nie rozumiem, robię coś innego.
- Nie chcę już tej pozalekcyjnej aktywności, zmień mnie.
- To jest stare, potrzebuję innego.
Lourdes Giner. Nauczyciel i koordynator szkoły podstawowej w szkole w Orvalle (Madryt)
