Przewodnik po ostatecznym nękaniu u osób niepełnosprawnych
Edukacja zależy od powodzenia nowych pokoleń, pokonywania problemów, które na co dzień wpływają na nasze społeczeństwo. Jednym z tych problemów jest zastraszanie, który jest bardziej obecny niż jest to pożądane w klasach kilku ośrodków edukacyjnych. Akt przemocy, który często koncentruje się na osobie, która ma objawy, które odróżniają go od rówieśników.
Tak jest w przypadku dzieci niepełnosprawnych, które często dokuczają w szkołach, dlatego z Hiszpańskiego Komitetu Przedstawicieli Osób Niepełnosprawnych CERMI, oferowany jest przewodnik, który ma na celu zakończenie tego typu zastraszanie w szkołach w całym kraju i by wzrastać empatię i życzliwość wśród nowych pokoleń.
Zrozumienie różnorodności
Celem tego przewodnika jest sprawienie, aby nowe pokolenia zrozumiały
różnorodność, która jest obecna w społeczeństwie. Sprawienie, by maluchy zrozumiały, że coś innego nie jest z czymś synonimem złe, W tym celu należy zapewnić uczniom narzędzia do interakcji z rówieśnikami, unikając przypadków nękania w szkole spowodowanego ignorancją, która skutkuje odrzuceniem.
Z drugiej strony wychowawcy niepełnosprawnego dziecka muszą zrozumieć, że mają tę samą wartość i te same prawa, co pozostali koledzy z klasy. W tym miejscu ważne jest podkreślenie roli rodziców w tym sensie, ponieważ to oni spędzają więcej czasu ze swoimi dziećmi, momenty, w których mogą skorzystać, aby pracować nad ich poczuciem własnej wartości. W tym samym czasie reszta rodziców musi również uczestniczyć w nauczaniu różnorodności.
Zarówno dom, jak i szkoła powinny obstawiać model edukacyjny, który szanuje studentów i ich możliwości. Przy wielu okazjach uczniowie niepełnosprawni nie mają możliwości kształcenia integracyjnego i wysokiej jakości, dlatego muszą zmierzyć się z edukacją. posegregowane i zdegradowany. Rodzice i nauczyciele powinni unikać opuszczania tych dzieci.
Narzędzia do zwalczania zastraszania
CERMI proponuje szereg narzędzi służących przekształceniu modelu edukacyjnego w bardziej całościową perspektywę, dzięki której można uniknąć prześladowania dzieci niepełnosprawnych:
- Szkolić i kształcić rodziców i inne osoby, które opiekują się dzieckiem lub troszczą się o niego, aby zrozumieć ryzyko i wykryć oznaki przemocy, które mogą być przedmiotem.
- Zapewnienie, że rodzice są czujni w wyborze osób odpowiedzialnych za opiekę i udogodnienia dla swoich dzieci oraz poprawy ich zdolności do wykrywania nadużyć;
- Zapewnienie i zachęcanie do tworzenia grup wsparcia dla rodziców, braci i sióstr oraz innych osób, które opiekują się dzieckiem, aby pomóc im w zaspokajaniu ich potrzeb.
- Zapewnienie, że dzieci i ich opiekunowie wiedzą, że mają prawo do bycia traktowanym z godnością i szacunkiem oraz że mają prawo do złożenia skargi do właściwych organów, jeżeli dochodzi do naruszenia tych praw.
- Zapewnienie, że szkoły przyjmują wszelkie środki w celu zwalczania nękania w szkole i zwracają szczególną uwagę na dzieci niepełnosprawne, oferując im niezbędną ochronę, zachowując jednocześnie ich włączenie do ogólnego systemu edukacji.
- Zapewnienie, że instytucje świadczące opiekę nad dziećmi niepełnosprawnymi są wyposażone w specjalnie przeszkolony personel, który przestrzega odpowiednich norm, jest okresowo nadzorowany i oceniany oraz ma dostępne i otwarte mechanizmy składania skarg.
- Ustanowienie dostępnego mechanizmu składania skarg dla dzieci oraz systemu operacyjnego nadzoru opartego na zasadach paryskich.
- Przyjęcie wszelkich niezbędnych środków prawnych, aby ukarać i zrazić sprawców zbrodni i wad w domu, gwarantując, że dziecko nie jest pozbawione rodziny i że nadal żyje w bezpiecznym i zdrowym środowisku.
- Zagwarantowanie leczenia i reintegracji ofiar przemocy i przemocy, ze szczególnym uwzględnieniem ogólnych programów naprawczych.
Damián Montero
