Strach i niepokój, dlaczego nas paraliżują?
The strach to emocja, która powstaje przed postrzeganiem niebezpieczeństwa. Dotyczy to głównie dwóch rodzajów reakcji: ataku lub ucieczki. Oba są adaptacyjne i niezwykle użyteczne, ponieważ ostrzegają nas, gdy grozi nam niebezpieczeństwo. Ale jest trzecia odpowiedź, która jest mniej znana, ale która również występuje przed tą emocją i jest paraliż, Wiele zwierząt, w obliczu bezpośredniego zagrożenia, postanawia pozostać w bezruchu lub udawać, że jest martwe.
Chociaż wśród nas trudniej jest znaleźć tę odpowiedź przed strachWystępuje również, szczególnie w bodźcach związanych z uszkodzeniem lub krwią. Stosunkowo często spotyka się osoby, które cierpią na omdlenie wazowagalne, gdy mają badanie krwi lub idą do dentysty i chociaż nie omdlenia, cierpią na zawroty głowy w tego typu sytuacjach.
Strach w dzisiejszym społeczeństwie
W dzisiejszym społeczeństwie nie spotykamy się z niebezpieczeństwami tak wielkimi jak tysiące lat temu. Jednak nasz mózg jest taki sam na poziomie biologicznym jak mózg naszych poprzedników, więc reakcje są takie same jak kiedyś. To znaczy, że przed ucieczką przed bezpośrednim niebezpieczeństwem adaptacyjne było przyspieszenie naszego serca, nasze mięśnie napięłyby się, a nasz oddech przyspieszyłby. W ten sposób przygotowaliśmy się fizjologicznie do ucieczki.
W chwili obecnej te fizjologiczne odpowiedzi na strachmoże stać się adaptacją do bodźców, takich jak konieczność pozostawania zbyt wiele godzin w pracy lub prowadzenia publicznej rozmowy.
W jaki sposób strach i niepokój wpływają na wydajność?
Odpowiednia dawka lęku pomaga nam zachować czujność i optymalizować mobilizację naszych zasobów, aby skuteczniej sprostać wymaganiom środowiska. Dzieje się tak, jeśli emocja jest zbyt intensywna, wykonanie zadania jest mniej skuteczne. To samo dzieje się, jeśli nasza aktywacja jest zbyt niska.
Wyobraź sobie, że proponują publiczne wystąpienie. Przyda się trochę niepokój, aby uważnie słuchać pytań i szybko myśleć. Ale jeśli reakcja lęku jest zbyt intensywna, prawdopodobnie zbyt wiele uwagi poświęcisz możliwym zagrożeniom. Z pewnością odczuwasz kołatanie serca, pocenie się, napięcie mięśni i wzmożony oddech. Może się nawet zacząć pojawiać negatywna ocena poznawcza sytuacji. Stosunkowo często pojawiają się myśli typu "Jestem pewien, że jestem nudna publiczność" "Jestem pewien, że zauważają, że moja dłoń drży" lub "zamierzają mnie zapytać o coś, czego nie wiem". Co powoduje wzrost intensywności lęku, dopóki nie spróbujemy uniknąć tej sytuacji.
Z drugiej strony może nam się również przydarzyć, wyobraź sobie, że jesteś bardzo przyzwyczajony do publicznych rozmów, a ten szczególnie wydaje się szczególnie nudny. Oczywiście, aby być mało aktywowanym, przygotowałeś mniej gadania, zmobilizowałeś mniej zasobów, aby sprostać wymaganiom i nie możesz być tak bystry, jak gdybyś zrobił coś nerwowego.
Strategie, aby zapobiec paraliżowaniu nas przez strach i niepokój
Ta emocja, podobnie jak wszystkie z nich, ma trzy systemy reagowania. Poznawcze (co myślimy), fizjologiczne (co czujemy) i behawioralne (co robimy) i istnieje strategia dla każdego z systemów reagowania.
1. Na poziomie kognitywnym możemy skorzystać z ponownej oceny. Ogólnie rzecz biorąc, pierwsza kognitywna ocena bodźca jest automatyczna i to ona wywołuje emocje. Ale możemy zmienić tę ocenę, odwołując się do pewnych pytań, takich jak:
Co najgorszego może się wydarzyć?
Jeśli wydarzyłoby się najgorsze, czy naprawdę byłoby tak źle?
Jakie są rzeczywiste szanse na to?
Jeśli pobiegłabym, czy miałabym środki, aby stawić czoła sytuacji?
Ogólnie rzecz biorąc, po zadaniu tych pytań zdajemy sobie sprawę, że bodziec, który wywołuje u nas lęk, nie jest tak bardzo.
2. Fizjologicznie, mamy techniki relaksacyjne. Procedury te pomagają nam zmniejszyć intensywność naszych reakcji fizycznych. Istnieje kilka rodzajów, ale zazwyczaj wystarcza zwykle do kontrolowania oddychania. Dobrym sposobem na to jest poświęcenie dwa razy więcej czasu, niż zainspirowanie go. W ten sposób unikamy hiperwentylacji, która zwykle jest przyczyną, że nasilają się objawy fizjologiczne.
3. Na poziomie behawioralnym Najlepsza strategia jaką mamy, to ekspozycja na bodźce wywołujące strach. Tak długo jak te bodźce nie będą dla nas realnym zagrożeniem. Można to zrobić na różne sposoby, ale możesz stworzyć hierarchię sytuacji, które generują lęk lub strach i porządkują ją od najniższej do najwyższej. Zacznij stawać twarzą w twarz z sytuacjami, które generują mniej strachu, a zobaczysz, jak stopniowo zyskujesz pewność, że robisz to w trudniejszych sytuacjach.Nie musisz robić tego wszystkiego naraz, możesz zastąpić unikanie zachowań dla zbliżających się zachowań. Na przykład, jeśli boimy się mówić publicznie, zamiast unikać bycia w centrum uwagi grupy przyjaciół, możemy spróbować opowiedzieć żart lub opowieść. Nagradzaj siebie za każdy mały wysiłek, nigdy za rezultat.
Aby myśleć ...
- Strach i niepokój są emocjami adaptacyjnymi które pomogą nam przetrwać przy pewnych okazjach.
- Mózg jest bardzo konserwatywny i strzelają czasami, których nie potrzebujemy.
- Mózg jest w stanie uczyć się i zmieniać swój sposób reagowania przed niektórymi bodźcami. Dlatego, jeśli użyjemy tych technik, stopniowo będziemy mogli sprawić, aby nasz lęk i nasz niepokój grały na naszą korzyść i przestały nas blokować.
Jesus Matos. Ekspert w dziedzinie psychologii w zarządzaniu smutkiem. Założyciel platformy internetowej In Mental Balance.
