Przywództwo w rodzinie

Dla prowadzić rodzinę trzeba być gotowym do podejmowania decyzji drugiego partnera; być posłusznym drugiemu przy okazjach, gdy nie masz na to ochoty, wiedzieć, jak prosić o przebaczenie ... Możemy prawie mówić o powszechnym doświadczeniu przywództwo w rodzinie powiedzieć, że "kto nie wie, jak ustąpić drugiemu, prawie nie wie, jak wysłać". Ci, którzy nie wiedzą, jak wesprzeć rozsądną decyzję partnera, nie mogą poważnie potraktować rodziny, aby poważnie podchodziły do ​​własnych inicjatyw.

W rodzinach, które cieszą się stabilnym małżeństwem, ojciec i matka zwykle nie są niezależni w swoich decyzjach. Zazwyczaj wzajemna władza musi być skoordynowana i szanowana we wzajemny sposób.

Podstawy przywództwa w rodzinie: respektowanie autorytetu

"Arbitra kupił" imprezę regalao "...!" Kiedy widzisz piłkę nożną ze swoimi dziećmi, czy wyrzekacie się bezkarności sędziów ...? (Kolejną rzeczą jest pokazać konkretny spór). Zalecamy poszanowanie autorytetu tych, którym zostały przyznane, nawet jeśli ma to być tylko przykład dla dzieci.

Nie tyle szacunek do decyzji, do normy, czy do zwyczaju, jak szacunek do osoby obdarzonej uprawnioną uprawnieniami do decydowania, dyktowania itp.

Nikt nie ucieknie, że żyjemy w epoce, w której szacunek dla autorytetu jest w wielu dziedzinach dziełem muzealnym, a przykład rodziców w tym aspekcie, jak w wielu innych, jest decydujący.

Rodzic, który wypiera się nauczyciela, agenta ds. Mobilności lub prezesa społeczności, podwójnie się krzywdzi: pozbawia krytykę przywódcy swojej siły, utrudniając mu osiągnięcie służby, a jednocześnie pozbawia się prawo do szanowania ich dzieci, to znaczy ich własnego przywództwa w rodzinie, I nie mówmy, że krytyk jest jego partnerem. Konsekwencje są bardzo szkodliwe dla wszystkich.

Zewnętrzne oznaki szacunku, które wspierają przywództwo w rodzinie

Niektórzy rodzice mylą bliskość z dziećmi, z porzuceniem praw i obowiązków. Źle, uważają, że szacunek, jaki dzieci zawdzięczają autorytetowi swoich rodziców, jest przeszkodą, która im przeszkadza. Ta okoliczność, w sposób mniej lub bardziej pokrywający się, tworzy klimat opuszczenia z niebezpiecznymi konsekwencjami, szczególnie w trudnych godzinach, w których, w interesie dobra wspólnego, ojciec może być zmuszany do żądania ciężkich poświęceń.

Niewątpliwie czasy się zmieniły, ale to nie znaczy, że rodzice nadal pozostają rodzicami, a zatem nadal zasługują na zewnętrzne oznaki uznania.

Zewnętrzne oznaki szacunku nie przypominają przeszłości, ale ważne elementy, które pozwalają dzieciom okazywać synowską miłość i należne posłuszeństwo autorytetowi rodziców. Jednocześnie są przejawem elegancji i bogactwa kulturowego i duchowego.

Może nie chodzi o to, by cała rodzina była w klasie, gdy mama zabrała się do pracy, ale nie jest też przeciwieństwem; Przybywa mama lub tata i jak gdyby kot wszedł pod drzwi ...

Niektóre standardy edukacyjne zachęcające do przywództwa

Proponujemy, aby rodzice zatrzymali się i pomyśleli o planie treningowym w zewnętrznych wyrażeniach szacunku, który podkreśla wartość, jaką każdy reprezentuje w rodzinie. Plan ten zostanie określony w szeregu podstawowych zasad kurtuazji i edukacji. Niektóre standardy edukacyjne, które sprzyjają przywództwu w rodzinie, to:

- Pozdrawiam z poprawą i uczuciem, bez pośpiechu i beztroski
- Słuchaj cierpliwie na zawiadomienia
- Zamknij się, gdy rodzice mówią
- Nie zaprzeczajcie zawzięcie
- Kiedy otrzymają reprymendę, zachowaj milczenie
- Kiedy jesz, nie zaczynaj dopóki mama się nie poczuje
- Niech tata zostanie obsłużony jako pierwszy, wstań z "supersillon", tak jak dziadka, itd.

Przywódcy synchronizacji w rodzinie

Ludzie są jak instrumenty muzyczne, które można dostroić lub rozstroić, harmonijnie lub nieharmonijnie, a kiedy dołączą do orkiestry, mogą interpretować najbardziej wysublimowane melodie lub okropne nieporozumienia. Oznacza to, że para ze wszystkim na rzecz może być zharmonizowana mniej więcej zgodnie z każdą z nich.

Ponadto czasami niekompatybilne harmonogramy i przeciążenie zadań sprawiają, że możliwości koordynacji między rodzicami nie zawsze są łatwe do rozwiązania. Do tego wszystkiego musimy dodać picareski dzieci, które wiedzą, do kogo się udać, aby uzyskać to, co ich interesuje ... "Doskonale wiesz, że nie są to godziny do grania na komputerze, więc natychmiast go wyłącz. zostawiłem !! ... " Jednym możliwym wyjściem może być: "Masz rację i masz prawo grać, ponieważ tata Cię opuścił, ale istniała zasada, która mówi, że teraz nie można grać i nie wiem, że ta reguła została usunięta. więc w sposób zapobiegawczy przestaniesz grać, dopóki tata i ja nie porozmawiamy i nie zdecydujemy, co jest najwygodniejsze "," Jo, mamaaa! ".

Myślę, że w przypadku sprzecznych zamówień wygodnie jest wybrać najbardziej kształtującą dla dziecka, a nie dla najbardziej wygodnego dla wszystkich.Co jeśli dwie rzeczy mają podobne obciążenie formacyjne? Przyjrzyj się dokładnie tej chwili i zdecyduj, czego najmniej chcesz. Nie chodzi o pragnienie denerwowania dzieci, ale o promowanie woli i charakteru. Logicznie rzecz biorąc, w tej chwili im to przeszkadza, w drugiej chwili nie przejmują się tak bardzo, ale na dłuższą metę są nieskończenie wdzięczni.

Jest zrozumiałe, że wobec prób ucieczki dzieci rodzice czują się oczerniani, a zraniona duma może doprowadzić ich do rywalizacji z własnym partnerem o popularność przed ich dziećmi. Ale muszą wyjść z tej emocjonalnej ślepoty, ponieważ jeśli ta sytuacja nie zostanie skorygowana w czasie, mogą one zostać wyprowadzone na różne niewłaściwe sposoby.

Może się zdarzyć, że dzieci staną po jednej stronie z jednym z rodziców przeciw drugiemu, wzmacniając w ten sposób wyłączne przywództwo. Lub może się zdarzyć, że dzieci stracą zaufanie do swoich rodziców, niezdolne do zrozumienia.

Już widać, że to pytanie jest ważne i wymaga od obojga rodziców wysiłku elementarnej synchronizacji i wielkiej siły woli, by rządzić energią. Aby przezwyciężyć tę możliwą sytuację, konieczne będą ważne dawki komunikacji i porozumienie ze strony pary.

Przytłaczające przywództwo pary w rodzinie

To przywództwo jest "wzajemne i wspólne" nie jest łatwym zadaniem, aw wielu małżeństwach można mówić o "dominującym i uległym" przywództwie. Dzieje się tak, gdy warunkiem sojuszu jest to, że jeden z małżonków dominuje nad drugim.

Kiedy kobieta jest liderem lub dominatorem, mąż powiewa wokół niego prawie bez głosu i głosu. Jeśli człowiek ma nieco więcej charakteru, sytuacje mogą stać się nieco bardziej napięte, ale to będzie miało tendencję do cofania się, by zadowolić żonę ... lub ewoluować w kierunku wzajemności lub separacji.

Kiedy to człowiek dominuje, kazuistyka wydaje się bardziej zróżnicowana: wiele kobiet próbuje zmierzyć się z sytuacją z asertywnością (dobry charakter), inni porzucają swoich mężów i wielu innych akceptuje, a może nawet szuka tego rodzaju relacji, ponieważ Nie wiedzieli nic więcej.

Najwyraźniej przyjęcie roli podmiotu jest wygodniejsze, ponieważ "robię to, co mi mówią" ... Ta postawa jest typowa dla ludzi z niepewnością. Osoba, która jest pod kierownictwem innej osoby, jest chroniona przez lidera: nie odczuwa potrzeby podejmowania decyzji lub dokonywania wyborów dla siebie. Postępuj zgodnie z modelem przedstawionym przez współmałżonka. Jak mówimy, może się wydawać, że jest to wygodniejsze, ale na dłuższą metę staje się niewygodne, ponieważ istota ludzka nie istnieje, by być "spokojnym", ale by wypełnić się jako osoba, a brak wolności czyni nas mniej oso- bami. Dlatego łatwiej nam się poddać, ale nie sprawia, że ​​jesteśmy szczęśliwsi.

Luis Manuel Martínez, Doktor w pedagogice

Wideo: 3 WAŻNE cechy, które musi posiadać każdy LIDER