1 na 7 dzieci żyje w ubóstwie w krajach OECD
Jak przebiega życie w ogóle? W badaniu OECD zmierzyliśmy dziś 11 wymiarów dobrobytu. Spośród jego wniosków wynika, że kraje OECD stosują różne wzorce w odniesieniu do ich mocnych i słabych stron pod względem dobrostanu, oraz że istnieją nierówności, które mają wpływ głównie na dobrobyt rodziny, w szczególności dzieci.
Różnice w dobrobycie różnią się znacznie w zależności od kraju i obejmują znacznie więcej niż braki w dochodach rodziny. Pod kilkoma względami przeciętny obywatel OECD żyje obecnie lepiej niż w 2009 r. W większości krajów OECD dochody rodziny zaczęły powolne ożywienie w stosunku do poziomów osiągniętych w czasie kryzysu gospodarczego. Kraje, które doświadczają najpoważniejszego spadku dochodów rodziny od 2009 r., Takie jak Grecja, Portugalia, Włochy i Hiszpania, nadal odczuwają skutki w innych obszarach, takich jak wysokie bezrobocie, niższe wynagrodzenia i niższa dostępność mieszkań.
Życie dzieci w krajach OECD
Wszystkie dzieci nie mają takiego samego poziomu dobrostanu w krajach OECD. W rzeczywistości w badaniu odnotowano, że 1 na 7 dzieci żyje w ubóstwie, prawie 10 procent dzieci żyje w bezrobotnych rodzinach, a 1 na 10 jest ofiarą zastraszania.
Nierówności w dobrostanie dzieci związane z rodzinną sytuacją społeczno-ekonomiczną to:
- Dzieci z rodzin o większych zasobach mają lepsze zdrowie, wyższe wykształcenie, większe zaangażowanie obywatelskie i lepsze relacje z rodzicami i rówieśnikami.
- Uczniowie z rodzin bardziej uprzywilejowanych mają mniejsze szanse na poczucie przynależności do szkoły.
Dlatego te wyniki sugerują, że nierówności w zakresie dobrostanu wśród dorosłych stają się nierównościami szans dla ich dzieci.
Miejsce pobytu rodzinnego i dobrego samopoczucia
Miejsce zamieszkania ludzi ma ogromny wpływ na życie człowieka, zwłaszcza na bezpieczeństwo osobiste, zanieczyszczenie atmosfery, możliwości zatrudnienia i dostęp do podstawowych usług. Tak więc w 2014 r. Różnica w stopie bezrobocia między regionami o najlepszych i najgorszych wynikach w Turcji, Hiszpanii i we Włoszech była bliska 20 punktów procentowych. Liczba ta jest prawie tak duża, jak różnica w średniej krajowej bezrobocia między Grecją i Norwegią.
Jak wygląda życie w Hiszpanii?
W ostatnich latach Hiszpania stanęła przed szeregiem wyzwań związanych z materialnym dobrobytem jej mieszkańców. Średni rozporządzalny dochód gospodarstwa domowego na mieszkańca i średni dochód znacznie spadły w latach 2009-2013, lata kryzysu gospodarczego. Hiszpańscy pracownicy mają również bardzo niewielkie bezpieczeństwo pracy. W latach 2009-2014 stopa bezrobocia długotrwałego wzrosła o 8,7 punktów procentowych, co stanowi drugą najwyższą stopę w OECD.
Hiszpania ma dobrą równowagę pomiędzy życiem prywatnym i zawodowym. Średnia długość życia dla Hiszpanów to 83,2 lat, jedna z najwyższych w OECD i czas wolny (poświęcona wypoczynkowi i opiece osobistej przez pełnoetatowych pracowników) jest również wyższa niż średnia OECD.
Jeśli chodzi o poziom wykształcenia, Hiszpania znajduje się na najniższym poziomie OECD: tylko 55,6% dorosłych Hiszpanów w wieku produkcyjnym ukończyło co najmniej wykształcenie średnie II stopnia, w przeciwieństwie do średniej OECD wynoszącej 77,2%.
Umiejętności hiszpańskich dorosłych w czytaniu i matematyce są również niskie w porównaniu do dorosłych w innych krajach OECD. W sieciach wsparcia społecznego, 94,7% Hiszpanów zgłasza posiadanie przyjaciół lub krewnych, na których mogą liczyć, kiedy tego potrzebują, w porównaniu ze średnią OECD wynoszącą 88%.
Dobro dzieci w Hiszpanii
Dobrostan materialny hiszpańskich dzieci odzwierciedla trudne warunki ekonomiczne, które panują w Hiszpanii. Tak więc wskaźnik ubóstwa dochodowego dzieci należy do najwyższych w OECD: 21,7% hiszpańskich dzieci to członkowie rodziny o dochodzie dostępnym poniżej połowy przeciętnego dochodu hiszpańskiego.
Z drugiej strony, hiszpańskie dzieci zgłaszają wysoki poziom zdrowia, a wskaźnik adolescencji wśród nastolatków jest drugim najniższym w OECD.
Jednak w "ni-nis" jesteśmy powyżej średniej. 10,7% hiszpańskich nastolatków w wieku od 15 do 19 lat nie pracuje, nie uczy się lub studiuje, a wskaźnik ten przekracza średnią OECD ustaloną na 7,1%.
Umiejętność czytania i twórczego rozwiązywania problemów hiszpańskich studentów jest poniżej średniego poziomu OECD. Jednocześnie 20,7% hiszpańskich studentów czuje się pod presją zadań domowych, co stanowi drugi najwyższy odsetek OECD.
Hiszpania jest sklasyfikowana w górnym końcu OECD w zakresie bezpieczeństwa osobistego dzieci i jest to, że hiszpańskie dzieci mają najwyższe zadowolenie z życia w obszarze CDE.
Marisol Nuevo Espín
Rada: Raport OECD Jak przebiega życie? 2015 Pomiar dobrostanu
