Wybierz nazwiska dziecka: nowe zamówienie w Kodeksie cywilnym
Urodzone dzieci po 30 czerwca może nie noszą już nazwiska swojego ojcaani jego dziadka ze strony ojca, ani jego pradziadka ze strony matki. Drzewo genealogiczne zmieni się w tym pokoleniu, jeśli matka zdecyduje, że jej nazwisko jest pierwsze w rejestrze cywilnym. Umożliwi to wejście w życie nowej ustawy o rejestrze cywilnym.
The Obecne prawodawstwo wymaga, aby pierwsze nazwisko dziecka brzmiało nazwisko ojca, a następnie matki. Hiszpania jest jednym z niewielu krajów, w których ludzie mają dwa nazwiska, choć dzieje się tak również w Portugalii. Jednak Lusos otrzymują najpierw nazwisko matczyne, a następnie ojcowskie, i to jest to, które przeważa w oficjalnych dokumentach i tym, które matka przekaże później synowi. Mimo to Kodeks Cywilny pozwala wybrać, czy dziecko będzie używać jednego lub dwóch nazwisk i ich kolejności.
Imię dziecka: możemy wybrać z 2000 roku
Pomimo nowości, którą stanowi to prawo, i podjęcia małego kroku w kierunku równości, od 2000 r. Hiszpanie mogą w pierwszej kolejności zarejestrować nazwisko dziecka z imieniem matki, chociaż w tym celu konieczne jest przesłanie wniosku do sędziego odpowiedzialnego za rejestr cywilny i deklarację wzajemnego porozumienia.
Teraz rodzice będą musieli podać kolejność nazwisk w postępowaniu cywilnym. Po wybraniu kolejności w nazwiskach pierworodnych, będzie to takie samo dla pozostałych dzieci małżonków.
Rodzice będą mieli 72 godziny na podjęcie decyzji, jakie będzie imię i nazwisko. Jeśli nie dojdą do porozumienia lub nie będą uwzględnione w rejestracji, to urzędnik rejestru cywilnego wybierze go i nie będzie mógł wstępnie ustalić domyślnego terminu ojca, ale będzie musiał myśleć w najlepszym interesie dziecka. Jednak Ministerstwo Sprawiedliwości nie przewiduje, że istnieje wiele przypadków nieporozumień dotyczących nazwisk.
Imiona dziecka w Europie
W rtej Europy, z wyjątkiem Portugalii, to normalne, że ludzie mają tylko nazwisko iw większości przypadków przeważa ojcowski. Istnieją pewne wyjątki, takie jak szwedzki, w którym zamówienie jest wybierane, a w przypadku rozbieżności jest rejestrowane z matką.
Poza półwyspem Francuzi też mogą decydować jakie nazwisko chcą przekazać swoim dzieciom, jeśli matka, ojciec, dwójka i kolejność. Jednak jeszcze nieco ponad dekadę temu odziedziczył jedynie ojcowskie nazwisko.
Twoi sąsiedzi Niemcy wybierają nazwisko, gdy się żenią i to jest ten, który jest kładziony na dzieci, gdy się rodzą. Zwyczaj dyktuje, że nazwisko rodziny będzie mężem, chociaż prawo pozwala im wybrać kobietę lub połączyć te dwie ze scenariuszem. W Wielkiej Brytanii kobiety również przyjmują nazwisko męża, gdy się żenią i to jest ta, która ma swoje potomstwo, chociaż mają pełną swobodę wyboru.
In BelgiaDziedzictwo Kodeksu Napoleona oznaczało do niedawna, że dzieci będą nosiły tylko nazwisko i będą należały do ojca. W 2014 r. Komisja ds. Sprawiedliwości belgijskiego parlamentu zdecydowała, że nadszedł czas, aby pozostawić po sobie dziewiętnastowieczne wspomnienia i postanowiła uregulować, że rejestracja zostanie domyślnie zarejestrowana z dwoma nazwiskami i pozostawi swobodę w wyborze kolejności.
Bardzo blisko do Belgii, W Holandii rodzice mogą wybrać nazwisko, które ma przekazać swojemu dziecku, jeśli matka lub ojciec (i będzie taki sam dla innych dzieci), ale w żadnym przypadku nie. Jeśli jednak rodzice nie są małżeństwem, macierzyństwo zwycięży, a tylko ojcowie otrzymają je, jeśli wyraźnie to zakomunikują. W tym kraju przewidziano możliwość nadania dziecku nazwiska, ale tylko w przypadku uzasadnionego powodu, który musi być zagwarantowany podpisem króla. Sprawa ta zwykle ma miejsce w parach hiszpańsko-holenderskich i mają one szczęście, ponieważ posiadanie hiszpańskiego obywatelstwa jest uzasadnionym powodem, aby poprosić króla Guillermo o podpisanie wniosku.
In Dodano Islandię sufiks, dla dzieci i dottir, dla dziewcząt, na imię ojca, Ponadto przypadek islandzki jest szczególny, ponieważ sufiksy te można dodać tylko do 1712 męskich i 1 853 nazw żeńskich zarejestrowanych w tym kraju. Zmieniło się to jednak, gdy Blaer Bjarkardottir pozwał Stany, że nie pozwolił mu na użycie swojego nazwiska, ponieważ nie figurował na oficjalnej liście.
The Fińska młoda kobieta nie jest jedyną, która walczyła o swoje nazwiska i były przypadki, które dotarły do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Wśród nich są Salonen v. Finlandia, 1997, Johansson v. Finlandia, 2007 r. Lub Burghartz v. Szwajcaria, 1994.
Jednym z najnowszych jest Cusan i Fazzio v. Włochy Sprawa sięga 1999 roku, kiedy Alessandra Cusan i Luigi Fazzo nie byli w stanie zarejestrować swojej córki Maddaleny z nazwiskiem matki. Para następnie rozpoczęła drogę sądową, aby uzyskać.Niektórym nie udało się, twierdząc, że zasada "odpowiada zasadzie opartej na sumieniu społecznym i włoskiej historii", inni odnoszą więcej sukcesów, jak miało to miejsce w 2012 roku, i zachęcali ich do dalszej walki.
Tak więc w 2014 r. Europejski Trybunał Praw Człowieka orzekł na korzyść pary i zmusił Włochy do zmiany tego zwyczaju, ponieważ było to niezgodne z zasadą równości płci i działaniem z "nadmiernie sztywnymi" wytycznymi. Włoski Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjną normę, która automatycznie nadawała ojcowskie nazwisko w 2016 r. Od tego czasu włoskie dzieci mogą nosić nazwisko matki.
Noelia Fernández Aceituno
