Dzieci i młodzież, czy mogą tolerować frustrację?
The frustracja to uczucie pozbawienia rzeczywistej lub odczuwalnej życiowej satysfakcji. W przypadku dorosłych możemy czuć się sfrustrowani, gdy znajdujemy się w procesie poszukiwania pracy i nie znajdujemy go. Ale w jaki sposób dzieci wykazują frustrację? Nasze dzieci mają 3 sposoby radzenia sobie z frustracją, a rodzice mogą pomóc im w prawidłowym zarządzaniu.
Nastolatki mogą czuć się sfrustrowane, gdy ich rodzice ustalą szereg zasad i warunków dotyczących czasu odjazdu. Lub dziecko, które jest jedynakiem, może czuć się sfrustrowane, jeśli jego matka zajdzie w ciążę. Kiedy rodzi się jego brat, frustrację można przekształcić w zachowania o zazdrośnych, a nawet agresywnych składnikach.
Frustracja jest przedmiotem zainteresowania różnych dyscyplin, w szczególności w Edukacji i ogólnie w psychologii, ponieważ wymagania i brak elastyczności są oznakami nietolerancji wobec dzieci. Jak mówi María Díaz, psycholog z Blua de Sanitas, frustrację można wykryć na podstawie niektórych znaków: "dzieci z niską tolerancją na frustrację są wymagające i wymagające i starają się natychmiast zaspokoić swoje potrzeby, objawiając "napady złości" i niepocieszony płacz. Nie są zbyt elastyczne w obliczu zmian i łatwiej rozwijają objawy lęku lub niskiego nastroju niż inne dzieci. "
3 sposoby radzenia sobie z frustracją
Niektórzy profesjonaliści, którzy traktują frustrację, twierdzą, że istnieją trzy sposoby eksternalizacji i radzenia sobie z tą sytuacją.
1. Wykonaj agresywne zachowanie co może wywołać napady gniewu na obiekt, który wywołuje frustrację. Przykładem zrozumienia tego typu reakcji jest sytuacja, w której dziecko może drapać lub naciągać włosy innego dziecka, ponieważ bawi się "swoją" zabawką, którą postrzega jako zagrożenie wywołujące uczucie gniewu i niepokoju.
2. Opracuj zachowanie podczas lotu. Dziecko może wykonywać unikowe zachowania bodźca wywołującego frustrację. W rezultacie dziecko nauczy się uciekać od sytuacji, które mogą wywoływać różne nieprzyjemne emocje, bez stawienia im czoła prawidłowo i generując klastry frustracji podczas wzrostu emocjonalnego, intelektualnego i fizycznego.
3. Wymień każdą frustrującą sytuację. Kiedy dziecko przeżywa sytuację postrzeganą jako frustrującą, dokonuje wymiany na inną, która nie wywołuje uczucia dyskomfortu lub udręki.
Zdaniem ekspertów, którzy bronią tych trzech modalności, zaleca się stosowanie substytucji, ponieważ w przypadku dwóch pozostałych nie jest możliwe rozwiązanie problemu lub znika, generując konsekwencje w zdrowiu psychicznym w krótkim i średnim okresie.
Jak możemy uczyć dzieci radzenia sobie z frustracją?
Musisz o tym pamiętać frustracja, jak każda inna emocja, nie możemy udawać, że dzieci jej nie czują. Ponadto nie jest wskazane zadawanie pytań lub nagana, gdy dziecko ma do czynienia z frustrującą sytuacją.
Dlatego musimy pamiętać o następujących wytycznych:
1. Zaakceptuj, szanuj i zrozum frustrację dziecka.
2. Ustal normy i ograniczenia Chociaż powodują frustrację naszych dzieci, konieczne jest odpowiednie rozwinięcie emocjonalne i fizyczne. W ten sposób uczą się, że nie wszystko, czego pragną, zostanie osiągnięte, rozwijając akceptację i kontrolując ich uwagę w innych przystępnych celach.
3. Naucz ich techniki radzenia sobie z "napadami złości" kiedy się pojawią, nie ulegając im. Szanuj czas, w którym ten atak trwa bez jakiegokolwiek wzmocnienia, aby później podejść do niego, aby nawiązać dialog ze spokoju. W konsekwencji dziecko nauczy się, że z gniewem nie dostanie niczego, czego pragnie.
Podsumowując, poniższe słowa Marii Diaz zachęcają do refleksji nad konfrontacją frustracji naszych dzieci: "Jeśli stwierdzimy, że nasze dziecko jest dzieckiem z niską tolerancją na frustrację, ponieważ rodzice możemy przekierować tę sytuację, możemy reedukować dziecko, więc stopniowo uczy się nim zarządzać.
Po pierwsze, wygodnie byłoby przeanalizować, co mogło doprowadzić do takiej sytuacji, ponieważ możliwe jest, że nie ma jasnych lub precyzyjnych granic i należałoby znaleźć rozwiązanie. Po drugie, trzeba pomóc dziecku odróżnić jego pragnienia i potrzeby, aby zrozumiał, że nie zawsze możesz mieć to, czego chcesz, kiedy chcesz, a także nauczyć go tolerować opóźnienie wzmocnienia lub dostać to, czego chce; jeśli mnie o coś prosi, nie dawaj mu go od razu, ale kiedy może lub jest dorosły, uważa to za stosowne i wyjaśnia, kiedy je otrzyma i dlaczego nie będzie miał tego ".
Ángel Bernal Caravaca. Psycholog i mediator Współzałożyciel Lomber Soluciones Cyberprzemoc
